En çok senin gülüşüne dokunmayı sevdim. Sulanmış saksılarda çiçekler nasıl...
Hatay 19 °C
Çok Bulutlu
Günün Şiiri
Titreyen bedenimin acılı atlasına yeniden uğradı en güzel sevgili Eylül...
Bahçede çitin üstünde oturan gece benim yalnızlığımdı gece yarısı nihavent...
/ Hicaz / Nim Sofyan Al kalbimi eline Düşür aşkın...
Yine kına kokuyor minik ellerim… Mahalle fırınına gidecek baklavaya kızgın...
Ruhum yenilenince gezinirim Eskişehir’i Köprübaşı’nda yere değmez ayaklarım Tabanı olmayan...
Korkak bir ihbarın dargın yüreğindeyim vakit gece Saklı hüzünlerimin ütopyasında...
Aşk şiirde dile gelir sadece Ruhun derinliğine inen dehlizlerde yolunu...
Yandı sokak lâmbaları mum alevi pervane Şeytanca sırıtır fosforlu camlar...
O kırpık bakışlarıyla henüz doğmamış şafak gülüşü…/ Soylu bir kısrak...
Sana gelebilmek pahasına Bir kâğıt gibi Orta yerinden yırtıp attım...
Gün solar pencerelerde. Akşamın kızılına karışır çiçeklerde renklerin Dingin bir...
Heder artığı dinginliklerin kızıl bakışlı iskelesinde kadın/ El ucuyla dokunurdu...
Dün gittin ya apansız Öylece kalakaldım ardında bölensiz çarpansız Her...
Bana niye öyle baktınız hanımefendi? Evet, o güzel şiirlerin katili...
Gölgeni seviyorum, boynunu büküşünü, serinini. Ben senin çiçeklerini seviyorum. Köklerini...
Kıyıdayım, kıyısında kuru ağaç dallarını Taşıyan uzun nehrin, unutuş otların...
Bütün bir gün derin suları kolladı şunun için Bir çoban...
Titrer mi kararlılığın elleri uzanırken kendini harekete geçirecek tetiğin suskunluğuna...
Zaman değişiyor, Zemin, yer değişiyor. Ya insanlar? İnsanlar şaşkın, insanlar...