Bir Kentin Dışardan Görünüşü | Cemal Süreya

Bütün bir gün derin suları kolladı şunun için

Bir çoban mevsimini geçirmek için saçının billûrundan

Üç kulesi altı şairi sayısız minareleri

Ve yer yer uçuklamış kıyılarıyla

Bu kent bütün bir gün.

Hadi gidelim.

O senin bir türlü belleyemediğin

Kuştur. Bir türkünün hallacında dağılmış

Keçedir. Onu Doğuda nehirlerin kaynaklarına

basıyorlar

Balkondur. En bencil sarmaşığa çekilidir tetiği

Lekedir. Eski Frikya üzümünden inansız menekşeden

Taştır. Bizansın yıkılışını kibirle sürdürmektedir

Çocuktur. Babasınınkine benzer annesinin yüzü

Çünkü mutlu İstanbul kadını alır erkeğinin yüzünü

Çünkü daha dün dört tarafından çekiştirilmiş

utancınla

Şiirime güvenli bir barınak aramıştın

İnce parmaklarıyla

Aralamaya çalışırken kederini

Sen yitip giden aşkta

Senin kahkahanın boğumunda

Söz temiz değil

İklim. Devrik tezgahı güneşin

Sokaklardan kadınsı bir seccade gibi akıyor iklim

Gözlerimiz bozuluyor kanımızın gürültüsünden

Kırmızılar bitişiyor hiçbir şey kesin değil

Tenteler gökyüzüne bir folklor kazandırıyor

Yeni yapıların kekemeliği ve akasya

Ve çınar. Yelesinin içinde tükenmiş bir aslan

Ve sütunlar başıbozuk devriyeleri

Ne kuşatmalar ne dostluklar pahasına

Büyük bir mutfak yaratmış bir imparatorluğun,

Yalnız sütunlar savunuyor serinliği

Saatler uzun günler kısa

Fenikelileşememek. Ben bu sözü söylüyorum

Bu sözü sana söylüyorum bir gün gerekir nasıl olsa

Serhas’ın askerlerine gümüş zincirlerle döğdürdüğü

Öbür ucuna da gittim ben bu suyun,

Buradan taa peygamberler kıyısına kadar

Büyük suları sadece karpuz soğutmada kullanıyorlar

Fatih Sultan Mehmed gemilerini karadan yürüttü ya

Deniz kaçkını bir ulusun çocuklarıyız biz o gün bugün

Toprakçıl bir çapadır Denizyollarının arması bile,

Ama dilimizde yine de en ürpertili kelime deniz

Yine de sokaklarda bir kanal eğilimi

Dondurmacılarda bir ikinci kaptan tavrı

Teneşirlerde bir tekne beğenisi

Bir kazazede takısı bulunur sarhoşların yüzlerinde

Yine de faizcinin sesindeki hasır

Yelken olmaya özeniyor

Şoför edebiyatına önsöz olarak geçse yeridir

Yeni Cami’nin caddeye dadanmış dirsekleri

Ve

Bitişiğindeki gri gökkuşağının altından

Agop’un ülkesine bir anda geçilir

Orada işte orada

Kibrit bilekli kızların anahtar burunlu sekreterlerin

Lastik mühürle para basanların eğeyle tabanca

üretenlerin

Cüzamlı işhanlarının çiçekbozuğu basımevlerinin

Önlerinden dalgın dalgın yürüyorsun

Sen ki bu şehrin eski tutarsızlarındansın

Kök bitkilerin heterogüllerin Çin yakılarının arasından

Bir güz sonu duygusunu ancak bir kez duyulabilecek

bir sığınma eğilimini

Kuytulardan aldığın bir çiçek gibi yukarı semtlere

doğru sürüklüyorsun

Sen ki

Ayı Hugo’dan zararsız Mallarme’ye, kaçık Artaud’ya kadar

Bir şeyler okudun biraz. İyi.

İngilizlerden de saymayı öğrendin biraz. O da iyi.

Ağzında bir tatil gevezeliği

Alnında bir ayazma serinliği taşıyan

Bir kadını sevdin çok. O belki daha da iyi.

Ama ne yap biliyor musun?

Şu eski adresini değiştir artık

On yıldır bilgeliğini tüketti.

Saatler uzun, günler…

Cemal Süreya

Beni Öp Sonra Doğur Beni Kitabından / 1973-