Aynalarda Gelincik Tozuydu Hayat | Selahattin Yetgin

Heder artığı dinginliklerin kızıl bakışlı iskelesinde kadın/

El ucuyla dokunurdu yangınıma/

Öfke sus/pus olur

Mahpuslar salıverilirdi///

Düşe kalka suları yarardı gemiler/

Gündüzler halay

Gecelerimiz bayramdı/

İçimizde binlerce çocuktu anlar/

Güldükçe aşka onlar

//Samanlıklar seyran olurdu…

//Aynalar gelincik tozlarıyla kirlendikçe

Seni özlerdim avuçlarıma sığmayan baharlarda

İnsanlar alanlara sığmazdı//

//Güvercinler uçururdu barışa bir adam

Gönlümde asla umutsuzluk dolaşmazdı

//Çok şeye hayır yazardı pankartlarda

Ama aşka kimse karşı çıkmazdı…

//Aynı kaptan ve aynı tastan alınan hazların

Elips ışığıydı aslında mutluluk

Keskin düşünüşlerin odalarından çıkıp

Bir çığ olurdu insanlar bu küçücük evrende

Yanılgılar yüzde mahcup bir eda

Yasaklar dilde doyumsuz bir seda olurdu…

//Yıllar yılları kovaladı

Anlar dirençsiz geçen onca yolu//

Sevginin devrimleriyle kaynaştık birbirimize

Çok sesli bir konser şimdi ruhlarımızda

Mayıs Haziranı emzirirken aşkla dizlerinde…

Selahattin YETGİN