Kitty Genovese Sendromu | Bekir Yıldız

13 Mart 1964… New York… Kitty Genovese isimli kadın işten çıkmış evine gitmektedir. Evine 30 metre kala kendisine yaklaşan bir saldırgan onu sırtından iki defa bıçaklar. Kadın ölüyorum diye bağırarak kaçmaya başlar. Etrafında yürüyen ve sesi duyup apartman penceresinden bakan insanların sayısı 38’dir. Psikopat saldırgan, olay yerine polis gelmediğini ve hiç kimsenin kadının başına toplanmadığını görünce ilk saldırıdan 10 dakika sonra tekrar gelir. Kadın kendini apartman girişine atmıştır. Saldırgan yerde can çekişen kadına tecavüz eder. Yavaş hareket eden saldırgan apartmandan çıkar ve uzaklaşmak üzere koşarken bir anda durur. İlk saldırıdan yarım saat geçmesine rağmen hala ne bir polis vardır ne de olayı gören kişilerden biri kadının bıçaklandığı ya da tecavüz edildiği yere gelmiştir. İnsanlar uyuşturulmuş gibi duyarsızdır olaya. Saldırgan 3. Defa döner ve kadının parasını alıp 3 defa daha bıçakladıktan sonra oradan rahatça uzaklaşır. Kitty Genovese ölmüştür. Yarım saatten fazla zaman geçmiş olmasına karşın hiç kimse polisi aramamış veya kadına yardım etmemiştir. Daha sonra polis olayı araştırırken insanların verdiği cevaplar yetkilileri dehşete düşürür.
‘’Olayı pencereden gördüm ama bana da saldırır diye pencereyi kapatıp içeri girdim.’’
‘’Benden başka birçok insan kaldırımda yürüyordu mutlaka başka biri aramıştır diye polisi aramadım.’’
’’Başıma iş almak istemedim.’’
‘’Kalabalıktan biri aramıştır mutlaka diyerek yürümeye devam ettim.’’
Ülke gündeminde çok büyük bir etki yaratan bu olaydan sonra sosyologlar ve psikologlar olayı gören 38 kişinin davranış sebeplerini araştıramaya başlarlar. Bu olay psikoloji bilimine ‘’ Kitty Genovese Sendromu’’ olarak geçmiştir. Tepkisiz kalabalıklar, seyirci kalma psikolojisi… Kısaca ‘Kitty Genovese Sendromu.’’
İnsanlığın devamını sağlayan kadınlarımız, vahşice öldürülüyor. Fakat memlekette şükürler şelale…