Özlem Olmazsa Ölüm | Aziz Kemal Hızıroğlu

(Şair)

Delirmiş bir zamandır yalnızlık

Sevda kendine onurlu yer arar

Hep ölüm üstünedir kahraman tarih

Tam burada biri çıkar bağırır:

“her şey yaşam üstünedir!”

Şair serseridir insana öç yakışmaz diyen

Delik deşik edilmiştir gülüşü

Küser yıldızlara unutulmuş günler sim

Gövdesiz yürek somaltın kevgir

Başka adı bulunamamıştır: şairdir

Yaşı yoktur binlerce yıldır

Ya vurula dövüle sürüle

Canlıyken derisi yüzüle

Ya da bir tutam özlem zulası

Kıyılarda birikmezse nereye

Yaralı şair plazması

Düşünürken öldürülen son sözcük

Ölüm yıldönümünde kazanılır

Hangi deniz bitirilebilir

Belki aldatılır

(anne)

Düşünde görür çocuğunu

Bir yeri çizilmişse çığlık doğurur

Gerçeği evlat olacağına

Yangın olur

Her düşün yedeğinde bir korku

Nasıl hayra yorumlanır

Anne uykusudur yağmur

Karabasan, kanlı miras ve mülkiyet

Sabah olunca sulara tuz basılır

Yangın çekilse de kalır kül

Patlar ertesi günlerin özlem zulası

Sürer uçuşunu sırlayan kuş ayna

Ve binlerce kırımyüz kuşbakışı

(insan)

Boşluk dışında her şey yaşlanır

Özlemi genç taşımak gerek

Yaşamaya inandı mı can

Kendisinden önce takvim eskitir

Çirkin kavga acılarını

Barışık günlerine süsletir

Varsın beklesin insandan yok haberi

Varsın beklesin insan kalamamış ölümlüler

Kimse ve topraksa diğer adı

En az yedi can arar us kendine

Toplar mahşerini her gün ateşle yaşayarak

İlk ölümlünün son damarını bulur insan

Suyla kolkola bir gözeden fırlayarak…

…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(*) Saprofit, Tümzamanlar Yayıncılık, Mayıs 1996