Araladığın Kadar | Mehmet Mahir Eynihan
Evet
Pencereni ,
Açtığın kadar…
Ve
Ne_Kadar
Araladıysan,
Perdelerini…
İste
O kadar,
Girecektir …
Gün _ışığı
Ay _Işığı
Odan dan,
İçeri ..!
Sevdaya
Gönlünü
Açtığın kadar …
Ve
Gösterdiğin,
Özen kadar …
Çoğalıp
Ölümsüzleşir,
SEVGİ..!
Şüphe
Aklın ,
Kuytuların da …
Saklanır’ ki ,
Kurnaz_Tilki …
Dönüp
Dolaşıp …
Gelip
Adım atmasin
Girmesin diye,
Eşikten içeri..
Nice
Çabaladı …
Nice
Kürkçü dükkanlarını,
Yaktı …
Bilincimiz
Farkındalığımız,
Kararlılığımız,
Sevdamız…
O
Vardı hep …
O
Bizim’ di …
O
Bir Türkü
Bir_Türlü
Susmayan ….
Ve
Boğazlanıp ,
Susturulamayan…
O
Vicdanımız
Çığlığımız
Sessizliğimiz,
Sesimiz …
Kimi
Arpacıĝa,
Tünedi …
Kimi
Ürkek_Serçe
Bacağında ,
Sargı bezi…
Kimi üşüdü
Karda_Tipi de,
Yolda kaldı …
Dondu ayakları
Ama yürekte
Umudu ,
Dondurmadı..
Şu
Bizim …
Şu
Salnàmesi, Okunmayan …
Ah
Onmaz
Onulmaz ,
Girişlerimiz…
Şu
Deli_Baş
Şu
Bizim …
Evrene ait
Hayata dâir
Bitmeyen ,
Uğraşımız…
Bir
Uslanmaz …
Bir
Âsi …
Şu
Asîl
Onurlu
Kavgamız…
Ah
Şu _Bizim ,
Yılmaz_Yorulmaz …
Yarın_Tutkumuz
Utkumuz
İnsanlık ,
Sevdamız…
Evet
Pencereni ,
Açtığın kadar …
Ve
Ne_Kadar
Araladıysan ,
Perdelerini…
İşte
O kadar ,
Girecektir …
Gün_Işığı
Ay _Işığı
Odan dan,
İçeri !..
……………”””