Günün Kitabı | Hesabı Verilemeyen Yalnızlık | İlkiz Kucur
“Yazılı Kağıt Yayınları ,Genişletilmiş 2.Baskı, 2011” 2.Baskı
I
Sokaklarında yürüyemediğim kentlere ulaştım
benim olmayan izler vardı aynalarında
yeryüzünün tüm başkentlerinden uzak
dostları sordum, ölen dostlarım da oldu, zamanı geldi
şimdi onları unutalım
boyunlarımıza altın teller asıldı
dikenli ve kanlı boyunlarımızı gösterdik
yeryüzünde verilmiş ve verilecek tüm nişanlara
zayıf elli bir kız taktı onu, bir şeylerin şerefineydi
oysa sevgililerimiz vardı:
-tarafımızdan özlenecek ve her şeye karşın
hesabı verilecek bir sevgilimiz olmalıydı-
kalemini hokkasına batırdı yazıcı:
dosyalar kapandı çoktan, kapılar kilitlendi
/kilitler eski bir kaleden dökümlü/
II
her saat başı yeni bir gölge düştüğünde
tüm utanmışlığı ile bedenimin
sarıldım, odama siyah yorgunluğu ile giren güneşe
unuttum mevsimlerle yaşamayı çam ağaçlarında
sevdiğim tüm adlar gibi, kentleriyle birlikte
izin verdim, yeryüzü kovuklarında gizlenecek yalanlara
tüm yollarını açınca yalnızlığımın
//::AMA BEN İLKİZİM, Yazılı Kâğıt Y., 2011