YAZI | Rafet Canpolat

Kuru yaprak kokulu kavak yeli

okşa yüzümü

yazım serinliğinde

eğlene dursun.

Kemik yağmurundan

sırılsıklam köpeğimden

güzel bir hayat öpücüğü

uyan!..

yola çıkma zamanı

güneş yakabilir

hayat donabilir

yastıklanmış yaprak yolda

yumuşacık hülyalar

sert kayalara çarpabilir

unutma !..

ömürlük bütün yollar

ortada başlar

Hiç bir yol sevdadan geçmez

arzudur, çeker kendine

yolda taşlaşır yürek

dizin çizilir

kanma aynaya…

ter çıkarken mutlu

kan çıkarken

kırmızı çizgi.

baston yutmuş yıllarım

“yorgun yıllar”

Zaman hafif esermiş

cırcır böcekleri varmış

Çiçekler kırdan,gül daldan

serin sular gölden

istikbal gökten yağarmış

bülbüller dertten

horoz erden ötermiş

bu köyde arpa bile

un’ a dönermiş

çocukluğum bitermiş

aşırdığım tek erik

bir ömre değermiş…

Rafet Canpolat 06/08/2020 Bursa