Üstüme Ört Gözlerini | Yılmaz Pirinççi

Cane
Sana geldim yine bak.
Yaşlı bir annenin hayta oğluna baktığı gözlerle bakma ne olur.
Biliyorsun yüreğimin ayarı yok benim.
Sevdiğim zaman kaybediyorum kendimi.
Denizin suyunda tuz oluyorum işte.

Bazı insanlar her şeydir
Sevgili değildir ama en kral sevgiliden daha vefalıdır yürekleri
Kardeş değildir.
Ama öyle bir bağ vardır ki arada hiç bir damardan akmaz
Gecene örtü olur.
Sırrına mezar.
Sen öylesin işte.
Sevmeye kıyamadığım kadar sevdiğimsin.
Ve her gece seviştiğim.

Gıyabında seni konuştum bu gece
Derken gülüşün değdi gözlerime
Yanağım avucuna düştü.
Öylece kalakaldım cennetinde.

Kim bilir ne baharlar kokuyor teninde.

Ahh Cane
Biz yazmadık bu kaderi.
Hayatıma düşmeyen niye düşer gönlüme bilemedim ki.
Neyin sınavı bu
Hangi tekâmülün bedeli bu yangın.
Bir bilsem.
Üşüdüm Cane.

Çok üşüdüm.

Üstüme ört gözlerini…