Üstü Kalsın! | Ahmet Karbeş
Yoook yok!
Beni böyle sefil,
Beni böyle perişan eden
Bu havalar değil;
‘tamam bir aşkın acısı,
Zemheri bir ayrılıktı..
Bir de
Ufuk çizgisinin kızıllığında gizlenen,
Körolasıca çaresizliğin sancısı!
Ki;
Sana benziyor
Kısa-uzun
Eğri-doğru
Yatay-dikey
Tüm çizgiler
Ve
Hanımellerinin o doyumsuz kokusu..
Seni andırıyor
İnce uzun
Boy atmaya doymuş aslanağzı lar
Seni görmenin sevincini giyinmiş
Bembeyaz sardunyalar..
Ah,
Neden hep kırmızısına boyanıyor ki,
Hasretliğe yorğun gözlerim ve
Aç-bilaç
Sersefil yüreğim..
Salkım saçak
Yediveren güllerin
Yaşamla,
Doğayla sevişmesinin sonsuzluğuna tezat
Bana dair,
Her zaman ki gibi
Kırılgan ve
Ne kadar da kısa sürdü
Bu bahar
Ve
“Alacaklı” bu hayat..
Ahhh o
Yaşamak hissinin en dirisi
Ve hercai umutların en yalancısı
Terazinizin kefesi
Hep mi ağır basar “boşluk”tan yana?
Elde avuçta
Ne verdiniz ki bana
Tüküreyim suratınıza!
“He ya ulan;
Yaşadım, sevildim
Ben de doyasıya!”
Diyeydim..
Diyeydim de
Uzanaydım çayırlara,
O’nunla
İlk-yaz
İlkbahar
Boylu boyunca..
Bencillik ve
Hasetlikle değil haaa;
Erdeme ve özverilere bezenmiş
Çoook uzun hasretlikle bekledim..
Gözlerim ara sıra
Misafir bayramı etse de,
Yüreğime,
Yatıya,
“Hoşbuldum”a hiç gelmedin!
Ahhh zeytin gözlüm
Gözlerinden mey suyu içtiğim
En deli
En bitmez sarhoşluğum
Ne ettin,
Neler ettin sen bana?
Söylesene;
Bu dillere düşmüş
Vesikalı olmuş hasretlikle
Sana,
Yaşama doymak ne mümkün be!
Bu kadar zor,
Bu kadar imkansız mıydı?
Aşka ve sana doymak?
Anlamadım gitti vesselam;
Ben mi hep imkânsızı seçtim?
Yoksa
İmkânsızlık mı beni?
Sonbaharların sarısına mı?
Yoksa……,
Sanrısına mı boyanır
Kışa kesmiş yüreğim..
Ardımdan,
Sakın demesinler
“Herkes gibi,
Yaşadı ve öldü”……,
Ohhh ne rahat!
Ahhh be gönül verdiklerim,
Ne de güzel sevdim oysa
Hesapsız, çıkarsız
Sizi
Hepinizi!
Neden
Bir yudum sevgiyi
Bir yudum mutluluğu
Çok gördünüz bana,
Hep ölümü duyumsattınız!
Sizleri;
Ekşimiş ve bayat,
Gecikmiş bir pişmanlıkla
Ve
Esirgediğiniz sevginizle
Bırakıyorum baş-başa!
Oysa; Sizler de
Aradığım ne fizikdi
Ne yat ne de kat
Heyhat!
Heyhat!
Heyhat!
Volkanik çığlıklarımda patlıyor şimdi
“Üstü kalsın” bir hayat!
24:Mayıs:2021