Ürkütücü Bir Sessizliktir Gözyaşım | Selahattin Yetgin

İzini geride bırakan telaşlı bir gün kesiğiydi kaçışların

Efsunlu gönlümüzün zindanlarında aşk hep mahpustu

En büyük sevdaların kapısından dönmüştü yüreğimiz

Korkularımızın korkunç uçurumlarında yapayalnızdık

Derinliğini bilmediğimiz düştü oysa avuçlarımızdaki

Delirmiş düşüncelerimizin sabır hatlarını geçemedik

Ay ile yıldız aykırı bir tutkuyla geceleri beklerdi hep

Zinciri buz tutardı biz ruhlarımızın kilitlerini açtıkça

Üşürdü ellerimiz tutkulu sarılışlarla yuvarlandıkça

Tedirgin bir kuş olurdu vakit kıyardık sevinçlerimize

Kırılgan yüreğimin ufuk çizgilerine gülüşün düşerdi

Yüzünün ezber kıvrımlarında usuma seni çizerdim

Aykırı zamanların gül destelerine yıldırımlar düştü

Utançsız mutlulukların kayıp sularında balıklar yasta

Islak bakışlarında ürkütücü bir sessizliktir gözyaşım

Kıymıklarla sardığın yaralarıma karıncalar üşüşüyor

‘Sus’ diyor dünlerim, yüreğime kuşlar yuva yapıyor

Anlamsız yargıların göğsünde en çok gurur üşüyor

İki kişilik hüzünlerin çerçevesine resmini çiz bana

Korkularla alabora olmuş gemilerden el sallayarak

Çırılçıplak düşlerin penceresinde günlerden Eylül

Bakışlarının durgun sularında şarkılar aşkı çalıyor

Sürgün vedaların mezarlarında dudağımda özlem 

Yasak şehirlerde kaç mevsim daha var kavuşmaya!

Selahattin Yetgin