Ülkemin Vatandaşı Olun, Huzuru Bulun | İbrahim Ülger
Aslında her insan bir ülkedir. Sizin beyniniz kimin işgali altındaysa onun vatandaşısınız. Bu sebeple “Her birey özgürdür.” sözünü pek ciddiye almayın. Birey özgün değilse özgür değildir. Böyle olunca da vatanı toprak parçası olarak almayın.
Diyorum ki ülkeme iltica edin, kendiniz olun. kendiniz olabilmenizin bazı şartları var. Başkasına göre kendinize yön belirlemeyin, başkasına benzemeyin. İnsan icadı okulların değil, hayat okulunun öğrencisi olun. Algıları değil, olguları temel alın, büyük çoğunluğa benzemek adına kimliksiz kişiliksiz olmayın.
Her şeyden önce ölümle barışın, kendinizi sevdiğiniz kadar ölümü sevin. Hata yapmaktan korkmayın ama hatanızı gördüğünüz an da değişmekten korkmayın. Kimin size ne dediği değil, sizin kendinizi nasıl gördüğünüzü temel alın, başkasından saygı beklemeyin, siz kendinize saygı duyun. Yaşadığınız her olumsuzluğu, ıstırabı bir ders deneyim olarak görün. Buna sevinin, kaygılardan, gelecek korkusundan kurtulun, anı yaşayın. Her kışın peşinde yaz geleceğini asla unutmayın.
Hiç bir ayrıcalığınızın olmayacağını düşünerek hareket edin. İlle de bir canlıyı örnek alacaksanız, köpeğin sadakatini, eşeğin sabrını, karıncanın çalışkanlığını, aslanın kendine güvenini, kedinin, güvercinin sevimliliğini örnek alın.
Cehennemi yaşamayı göze almadan, cenneti hayal etmeyin.
Aklınızı kalbinize, kalbinizi vicdanınıza teslim edin. Üçünün ortak kararı olmayan konularda dikkatli olun, sabrı öğrenin, zamanın çözüm gücü olduğunu unutmayın.
Bu şartları yerine getirin, ülkemin vatandaşı olun…