Stoizmin | Ercan Ceylan
Stoizmin damarlarına basa basa
Aydınlıklara karışma sevdam
Bir düştür bana gelecek aydınlık coşkum
Uktelerimde kalmış yarınların sevdasında
Kim cemime dem tutar neredeler hani
Ölümden korkmak anlamsızdır mutluluk adına
Unutulan epikür iç özgürlüğüyse boyun eğer akla
Sadece bedenin ihtiyaçları mutlu etmez insanı
İki cevheri birleştirmek gerek filozofça
Beni bende arayışlarım olmadıkça
Doğanın gerçekliğinin bitişi olur cevherde
Düşlerimin cümbüşündeki karartıların umutsuzluğunu haykırırım
Destanlaşmış dünlerimde kalmış sevdalarımla
Zindanlaşmış bir kor aşım ekmeğim
Beni yıkmaya çalışan ilmi bilmi çok gören kahpelik
Köylüme şehirlime mantığı yasaklayan
Vatanıma kahraman nidaları attırmayan devrin yalancı aslanları
Aklın aslıyım yiğitliğin heybeti
Bir Cem’in mutlak hakimiyetinin bir neferi
Zalimin korku düşündeki Özgür kuşanmışlık
Yaşamın onurlu sevdasına tutkun bir yürek
Şairin kalemi stoizmin Erdem yüklü bir döngüsüyüm
Ercan Ceylan
…