Solfej | Necdet Arslan

Rahat kaybettiğim o imzanın üzerinde

Şöyle bir mırıldanmayla finale yürüseydi

Kesik izlerle dolu bu şiirin son dizesi

…riski kavrama merakıma devrettiğim bu aşkı

Vaha yorgunluğuma say

Haklısın susmaya geldiğin ve öylece kalakaldığın için

Esrik akşamlardan birinde korla dağladım masalımı

Göğsümde nisanlardan kalma göçebe bir fluluk

Sihri bozulmuş İstanbul silüeti

Ki / dilimi biçimlendiren uysal dalgaydın

Sevdamız güzel günlükler oyalardı yüreğimize biliyorsun

Gidebileceğimiz herhangi bir şehrin dar sokaklarından

Suçlarımızı ürkütmeden geçişlerimizi mümkün kıl rüyalarına

Kumrulardan ödünç alalım italik sevişmeleri…

Son kez vuslatlar soyunsun birbirlerine

Şarkılar karıştıralım yıllanmış şarapların burukluğuna

Soluklanmadan üç kıta dört mevsim ateş ekelim kuytularımıza

Böyle olurmuş geri sayımda sonuncu mola

Birlikte seyredelim buharlaşırken aşkı kol kola

Necdet Arslan