Şiirler Aynasıydı Yüzünün | Yılmaz Pirinççi

Şiirler ki aynasıydı yüzünün.

Kendini görmediysen ne diyeyim ben sana

Şimdi hangi yemin beni aklar gözünde

Hangi söz

Hangi ah ulaşır sana

Şiirler ki ellerindi elimde

Tutmayı bilmediysen

Ne diyeyim ben sana

Seni yazdım parmaklarımın ucunda titrerken kalem

Yürek imbiğinden süzülen her damlada senin adın yazılı

Senin yüzünde baktım aya, güneşe.

Senin gözlerinde avuçladım yıldızları

Şiirler ki

Avaz avaz haykıran sesiydi gözyaşlarımın

Duymadıysan satırlarda sesimi

Ne diyeyim ben sana

Sende buldum her çiçeğin kokusunu

Her mevsimi ben gözlerinde yaşadım

Sesinle koştum çığlık çığlığa

Sesinle güldüm

Sesinle ağladım

Şiirler ki sunağıydı ömrümün.

Sen kabul etmediysen

Ne verebilirim ki sana

Yılmaz Pirinççi