Sessiz Çığlık | Gülnaz Nurlu Kavvas | Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

Edebiyatı seven, şiir, öykü yazan bir yürek; Antakya’da yaşayan Gülnaz Nurlu Kavvas’ın “Sessiz Çığlık” adlı şiiri…

ŞİİR KÖŞESİ | NEBİH NAFİLE

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk;  edebiyatı seven, şiir, öykü yazan bir yürek; Antakya’da yaşayan  Gülnaz Nurlu Kavvas’ın “Sessiz Çığlık” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

…

SESSİZ ÇIĞLIK | GÜLNAZ NURLU KAVVAS

Süzülüyordu sabah güneşi

Yemyeşil ağaçların dallarından,

Rüzgarla beraber savruluyordu dallar,

Fısıldaşıyorlardı

Hışır… Hışır…

Ölüm sessizliğini bozmak istercesine…

Yuvalarındaki son mutluluklarından habersiz

Besliyordu yavrusunu saka kuşu,

Koklaşıyordu kumrular,

Paytak paytak sürünüyordu kaplumbağa

Güne uyanıyordu birçok hayvan.

Ölüm sessizliğini bozmak istercesine;

Ağaçlar hışır hışır…

Kuşlar cıvıl cıvıl…

Sürüngenler telaş içinde…

Kimi rant peşinde,

Kimi maşadır, anlık düşünür,

Bilmez ki ormanın nimetini

Bir hain ateşe verir,

Mahveder geleceğini.

Oysaki;

Yanan yalnızca ağaç değildir.

Geleceğidir, umududur, ekolojik dengesidir.

Bebeğine beşik; evine ısı, dolap, masa, sandalyedir.

Çeyiz sandığı, tabutudur.

İlim kelimelerinin yazıldığı kalem,

çoğaltıldığı sayfalarıdır.

Ölüm sessizliğini bozmak istercesine;

Ağaçlar hışır hışır…

Kuşlar cıvıl cıvıl…

Sürüngenler telaş içinde…

Seni yakan eller seyre dalmışken,

Sessiz çığlığında,

Duman kaplamışken her yeri,

Etrafı saran ateş yükselirken göğe…

İnanıyorum ki;

Kötülere inat,

Zümrüdü Anka’nın son şarkısı gibi,

Küllerinden yeni bir orman yeşerecek.

Doğmanın sevinciyle

Ağaçlar hışır hışır…

Kuşlar cıvıl cıvıl…

Sürüngenler telaş içinde…

…

Kaynak: Özyurt Gazetesi