Sesimdeki Yağmur | Asım Öztürk
Şiirevi
Yağmurla konuşurken rüzgârla karşılaştım
Islak bir eylülü giyindim
Sokaklar kalabalık, işsizlik diz boyu
Renklere bulaşmış gece karası
Söylense de
Ne umutlar üstlenmişti yüreğim
Narçiçeklerinde ki kızıllıkla;
O sular çığlıklarıyla ürpertecek dereleri
Karadeniz deyip geçme
Efil efil tomurcuklanırken çaylar
Eller ivecen,
Gözlerini ufka dikmiş dağlar
Yeşile seslendiler;
Işıltılar bir bıçağın çelik sessizliğiyle uyurken
Yükseliyor dağ başlarında özgürlük ateşleri;
Birlikte uyumuştuk bozkırı
Kurt ulumaları sürülere çarparken
Yırtılmış bir gömlekti gökyüzünde gezinen bulutlar
Yağmurunu salıverse
Ormanlar gibi ıslanmayı severdik,
Uzun yol türkülerini söyleyerek
Dağlarda ürkek bir geçit sesi
Yürüyüp geldik bu günlere;
Sesimdeki yağmuru alıp gitsem
Bir fırtınayla acımı dağıtsam,
Eşiğimde duran kırık bir çığlıkla
Yaralarımı sarsam,
Komşumun gözlerindeki bozgun
Yıkılıp giden günle,
Acılarımı sarsam.
ASIM ÖZTÜRK
12.1.2017
8778