SENDEN BANA KALAN | Zeynel Kürkçü
KARAMEL KADINA MEKTUPLAR – 13
Çocukluk aşkına verilen sözdü
On gün sonra döneceğim
On gün kaç saat eder
On gün yüz saat eder bekle dedim
Geldim Karamel Kadın
Araya çok şey girdi
Geç oldu
On yıl oldu
Ama geldim
Dünyanın tepesindeyim şimdi
Zeusun Herayı sevdiği yerde
Yıllardır kar yağmayan yerde
Nereden bileyim sonsuza gideceğini
Kalp yetmezliğini
Çaresizce ölümü beklediğini
Bilsem de gelirdim
Geldim Karamel kadın
Kaldığım yerden devam etmeye
Geldim
Yeniden sevmeye
Bilsem de canımız yanacak
Ama geldim
Belki vedalaşmaya
Küçükken bir çocuk öpmüştü seni
O küçük çocuk bendim
Öperken gözlerini kapadın mı
Ben kapattım
Ve kapatınca seni özledim
Şimdi senden bana kalan
Bir leblebi tası dolusu dilek
Boş bir kayısı çekirdeği
Bir yetimhane dolusu yürek
Ve
Yıllar sonra yağan kar
Şimdi senden bana kalan
Ellerime yaktığın kınalar
Geç gelmenin pişmanlığı
Bitmeyen iki dakikalık uykun
Ve
Zeytin dalına asılı tabut
KARASINDAN KOPAN İSKELE Sayfa:
72-73