Ne kadar aldatılsak o kadar sevdik | Mustafa Kemal Erdoğan

Bizim gibiler, aslında yoktur arkadaşım; görünmezlik sevdamızdan doğan neşeli bir sabahtır kuşlara,çiçeklere. Her yamaca çiçek olmaya gideriz de ay ışığı nasip olmaz bize, rüzgarlar söküp koparmaya çalışıp dururlar bizi toprağımızdan,beceremeyince de gidip ona buna sataşırlar. Taşlara sarılmayız biz, bazen otururuz öyle düşünceli sakıncalı,annemizin sözleri aklımıza eser,koparmaya çalışan rüzgarlar misali ” taşa oturma yavrum,karnın ağrır”…Nice sevilmediğimizi anladığımız anlarda, Ah be anacım kalbimiz de ağrır,karnımız delik deşik olmuştur zaten.Ne kadar aldatılsak o kadar sevdik,aptal değil, yürekliydik, edepliydik. Yüreği zehir olanları aldık canımıza,iki oyuna dünyayı cennet sandık. Gözlerimize yazık ettik belki ama biz sevgimizden ağladık.aşk’tan kalmış o şerefsizlere sevgi verip yanıldık. Ömür sınav değil dostum, gönül en büyük bilmece,sağdan sola, tepeden tırnağa…