Kül | Yaşar Üstün

“Ruhunu serin tut yanardağa el verme…”

…

nelerin arasında

kaybolmuşken

yanlış mevsimler

bahar bırakmadı

ömrümde

göğümde

oh dediğim

nefes almalar

hayatın kapattığı

kara delikler

pantalon ceplerimde

sakladığım beş taş

üzerime kitlenen

kapıların anahtarları

en son

en uzun

yalnizlık ömrüme

intihar

ırmağı varken

denizine

su özlemesi insanın

roman dediğim hayatlar

romanların elinde

çalgı çengi

düttürü dünya havası

aynanın karşısında

mırıldandıklarım

kendime

en masum sinkaf

nefesimi

vereceğim yer

kalbime bıçak yarası

hayata ilk adım attığım

kasık sancısı

deliliğim

ilaç yerine

yutkunma dolu

bakırköy tedavileri

sen sakın

ölümü özleme

öleceğini unut

yuvarlanan taşlar

dağından küçük değil

ödülüm

büyüyen bir telaşın

kollarında

yola düşmüş

içi dert dışı dert

kırık kaval üflemesi

toprakta unutulmuş

üzeri

adını bilemediğim

bitkiyle filizlenmiş

mezar kapağı

uyku aksa bedenimden

kabusum

görmediğin düşümde saklı

katlim

boyumu geçmeyen suları

boğmaya davet etmek

bir damla gözyaşımla

“git derken gel dediğin “

yağmurlarla

ıslanıp

yağmur

isteyen

ruhumun

yarısı alev

yarısı

yangın artığı

kül

hatıraları…

Nisan /2020-21

Yaşar Üstün

Kalbimin Şiirleri

5 Dosya’dan

 

…