İlkbahar Darbesi | Aziz Kemâl Hızıroğlu

Birer ikişer geliyordu yaşlı şairler

Orpheus’u dinlemeye aynı meyhaneye

Kimi lir nağmelerindeki ölüm ezgisini

Kimi yeni doğacak sözcükleri duymak için

Orpheus bir kenarda tek başına oturuyor

Arada bir evridiki için arkasına bakıyordu

Masasında Trakya rakısı ile kımız yan yana

Hayatın ölümden nasıl ayrılacağını düşünüyordu

Programdan önce mırıltılar başladı

‘kış kurtuluştur’ dedi en yaşlı şair yanındakine

‘yaşam sadece sonbahar: cennet, cehennem, cinnet’

‘yaz, sonbaharı özleme mevsimidir’

Yanındaki şair bir yanındakine söyledi bu sözü

O da kendi yanındakine, sonra masadan masaya

Hepsi not aldı: defterine, kağıda, peçeteye

Kimse ilkbahar nerede diye sormadı

Mırıltılar arasında hızla açıldı meyhanenin kapısı

Sokak gösterisinden dönen üç beş genç şair

Terli yüzleri, sapı kopmuş çantaları, saygılı gülüşleriyle

Tek tek selamladılar yaşlı şairleri

Kıyısından köşesinden yırtılmış giysileriyle toz toprak

Boş bir masaya sessizce oturdular

Tişörtlerinde kocaman harflerle yazılmış o söz:

‘diren özgürlük! Dört mevsim ilkbahar!’

Yaşlı şairler, en yaşlı şairin sözünü usulca çizdiler

Her masaya genç bir şair davet ettiler

Her masaya bir ilkbahar, tazelendiler

Orpheus içkileri karıştırdı, çok sarhoş oldu

Genç şairler yüzünden çalacağı her şeyi unuttu

Sadece evridiki için ağlamayı unutmadı.

…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Kana Yüzüm, Ulak Yayıncılık, Aralık 2016)

….