Hepimiz, birilerinin eski sevgilileriyiz | Adnan Sökmen
Sen…
Ben…
Yanındaki…
Diğeri…
Öteki…
Hepimiz birilerinin eski sevgilileriyiz…
Kimimizin çoktan unuttuğu…
Kimimizin hiç unutamadığı…
Kimimizin hüzünle…
Kimimizin nefretle andığı…
Hepimiz birilerinin eski sevgilileriyiz…
Şimdi yeni yüreklerde…
Şimdi…
Başka renklerde…
Farklı tenlerdeyiz belki…
Ama…
Unutmamalıyız…
Hepimiz birilerinin eski sevgilileriyiz…
Gece çekince üzerine siyah pelerinini…
Bir an da olsa düşünmeli…
Düşünmeli o eski sevgiliyi…
Hatırlamalı…
Kavgaları…
Kahkahaları…
Kırgınlıkları…
Sevişmeleri…
Gitmeleri…
Yapışmalı…
Dudağının kenarına ufak bir tebessüm…
Düşmeli…
Gözünün kenarından kuru bir yaş…
Hatırlamalı…
Hepimizin birilerinin eski sevgilileri olduğunu…
Unutmamalı…
Tıpkı…
Genç yaşta bu dünyadan çekip giden Uzay Heparı’nın sözlerini yazdığı bu şarkıdaki gibi…
Unuttu dediler…
Hiç sevmedi dediler…
Gücendim yar…
Yalanmış dediler…
Bir anlıkmış dediler…
Kırıldım yar…
Aldatıyor dediler…
Aldırmıyor dediler…
Yıkıldım yar…
Deli gibi yürekten sevmeli…
Uğruna dünyaları vermeli…
İncitmemeli sevenleri…
Değerlerini bilmeli…
Unutmamalı o güzel günleri…
Anılarla gönülleri hoş tutmalı, avutabilmeli…
Hatırlamalı, sevgiyle anmalı…
Ümitlerle yarınları hoş tutmalı…
Çünkü insan nefesi kesilince değil,
unutulunca ölür…
Unutmamalı…
ADNAN SÖKMEN
——-