Hasretinden Prangalar Eskittim | Ahmed Arif

Kitap değerlendirme Yazarı: Yazar Gülten Türkel

Şiir okumayı seviyorum. Bazen imkan bulduğumda romanların arasına bir şiir kitabı sokuşturmayı unutmuyorum.

Ahmet Arif’in daha çok memleket ve halk sevgisini ele alan şiirler yazdığını hatta 68 – 78 kuşağının isyancı ve başkaldırı ruhunu yansıttığını bilirim. Bu kitabının da özel olduğunu duyduğum için okumayı çok istiyordum. İyi ki okumuşum.

Şiirler çok güzel. Hepsinden insana bir duygu aktarımı gerçekleşiyor. HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni. Namussuz, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard arda kaç zemheri. Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarıda gürül gürül akan bir dünya. Bir ben uyumadım. Kaç leylim bahar. Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım. Bir o yana. Bir bu yana.. Seni bağırabilsem seni. Dipsiz kuyulara. Akan yıldıza. Bir kibrit çöpüne varana. Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne. Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin Yitirmiş öpücükleri. Payı yok apansız inen akşamdan. Bir kadeh, bir cigara dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni. Yokluğun, Cehennemin diğer adıdır. Üşüyorum kapama gözlerini.