Günün Kitabı | Yemişveren Felaketi | Can Mehmet Uyanık

 ‘Yemişveren Felaketi’, ismindeki geometriyi, zıtlığı, gerginliği ve umudu hemen her sayfasında veren bir roman.

Hikâye, röportajcı Fazıl Gencer’in, ülkenin en önemli yönetmeni Barış Ergüder’in kurduğu ‘halka açık’ film platosuna davet edilmesiyle başlıyor. Film platosu aslında günümüzün teknolojisinin ve YouTube’un fiziki bir temsili. Bu sebepten ötürü de günümüze önemli bir ayna tutuyor.

Elimizde tuttuğumuz teknolojinin sınırlarını bilmeden onu fütursuzca kullanıyoruz ve sonuçlarının ne olacağını bile bilmiyoruz. Roman bu kontrolsüz bilgi dağılımını ve yarattığı kültürü Fazıl Gencer’in gözünden izliyor.

Çağımızı benzersiz bir kurgu ile tanımlayan ‘Yemişveren Felaketi’ her şeye rağmen içinde umudu da barındırıyor. Yoksa neden yemiş versin ki?

Arka kapak Yazısı

“İnsan çok sürmeden kendini yeni bir sınırda bulacak. Aşılacak yeni bir surun dibine kadar genişletecek uygarlığını.”

“Çünkü cennet bahçemizin duvarları yıkıldı, yıkılmakta. Artık bize o sınırlar yetmiyor.”

“Yıkımla beraber dışarıda kalan bütün yırtıcı hayvanlar, gecenin çocukları içeriye girdi. Artık yeni bir iletişim var.”

“Onlardan öğreneceğimiz o kadar çok şey var ki!”

“Bu bilgi transferi bizi allak bullak ediyor. Bu çok doğru! Ama felaket ve krizler olmadan gelişmeler de olmuyor.”

“Bize bilmediğimiz, bilmek istemediğimiz, göz ardı ettiğimiz şeyleri fısıldıyorlar. Yaptıkları müziği can kulağıyla dinleyin.”

“Bize bizi anlatıyorlar.”

“Vakit, öğrendiklerimizle yeni hudutlara koşma vaktidir. Gecenin en karanlığını görmeden, gün ışımaz. Gördük, görüyoruz, göreceğiz!”

“Ve sonra yeni hudutlara öncülerimizi gönderip, yeni surlar inşa edeceğiz.”

“Geçmiş hayatımız bir rüyaydı ve bu rüya, kâbusa dönüşerek bitiyor. Her şey içine çöküyor.”

“Ve biz de bir süpernova gibi patlayıp renklerimizi evrene saçacağız. Yarın, her birimiz yeni insanlara dönüşmüş olarak uyanacağız.”

“Çünkü her birimizin hayatta kalmak için kurduğu savunma mekanizmaları, duvarları, hendekleri yerle bir oluyor.”

“Kabuklarımızdan sıyrılma vakti. Üstünü örttüğümüz bütün travmalar zincirlerini kırdı. Korkmayın. Bu, terapimizin bir parçası.”

“Bu, yemiş veren bir felaket!”

Yazar Hakkında

1985 yılında İzmir’de doğdum. Çocukluğumdan beri hikâye anlatma hevesim vardı. Anaokulu yaşlarımda kâğıtlara çizimler yapar, bunları çizgi roman kitapçıklarına çevirirdim. Pazar günleri babamın bana okuduğu çizgi romanlar ve dedemden kalan kütüphane en büyük ilham kaynaklarımdı.

Okumayı söktüğüm gibi annemin bana hediye olarak aldığı ‘Denizler Altında Yirmi Bin Fersah’ kitabı ufkumu bir hayli açtı. O günden sonra ilgim çizgilerden harflere kaydı ve kitaplara karşı büyük bir ilgi besledim.

Ortaokul yıllarımda kitaplara olan ilgimin yanına gazeteleri ve sahafları da koydum. Define arayan bir korsan gibi basılı maceralar aradım raflarda. Lise yıllarımda yarışmalara katılıp bunlardan birinden ödülle döndüm.

Üniversite eğitimimi ODTÜ-Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü’nde aldım. Bu dönemde okuduklarımın arasına felsefe, sanat tarihi ve psikoloji de katma fırsatını buldum. Sonrasında ise yazıya olan ilgim sporla birleşti ve bazı makalelerim gazetelerde ve internet sitelerinde yer aldı.

İlk romanımı yirmili yaşlarımın başlarında yazdım ancak yayımlanmadı. O zamandan bugüne hiçbir yerde yayımlamadığım pek çok yazı hazırladım. Medya-televizyon, teknoloji-oyun endüstrisi, finans, pazarlama, mimarlık gibi alanlardaki şirketlerde pek çok farklı pozisyonda iş yaptıktan sonra, artık dayanılmaz hâle gelen bir dürtü ile daha çok yazmaya ve bunları yayın dünyasıyla paylaşmaya karar verdim. Bu kararın mahsulü olan ilk romanım ‘Yemişveren Felaketi’ni siz değerli okuyucularıma sunuyorum.