Günün Kitabı | GEZİNTİ | Merih Günay
Elfene Dünya Yayıncılık, Ekim 2019
Okumakta olduğum kitabın içinde bir sürpriz karşılıyor beni, Merih Günay’ın bir şiiri bu (sf,19-21):
Geceler, sabahlar ve birbiri ardına yavaşça geçen ve bitmek bilmeyen günler. Sesler ve sessizlikler. Yalanlar, dolanlar, yakınlaşmalar, uzaklaşmalar ve… Evet, ve şiir.
“Saatin var mı?” diyor korsan
Bir sigara uzatıyorum ona
ve ışık girmeye başlıyor
Pencereden içeri usulca
Bir kıtaya âşık oluyorum:
-Sofram kurulu
altı kişilik,
Kristal ve güller,
Benim arasında konuklarımın
Acı ve keder. *
Ve boşalıyor
şişeler
Gidiyor tüm misafirler
Yüzüne uzatıyorum elimi
Yüzün geçiyor penceremden
Tüm eşyalar
şarkı söylüyor
Senin sesin çıkmıyor -Neden?
Açılışı yapılacak sabahın
Kurdele kesilecek birazdan
Ve yatakta yan
dönüyor bir kadın
Uykusunda gülümsüyor bir çocuk
İlk kırmızı otobüs kalkıyor duraktan
Hasretin geliyor odama uzaklardan
İki dize iyice sarsıyor gecemi:
-Bana
gülümsüyor babam,
Kardeşim şarap dolduruyor.*
Bir sandalye
çekiyorum altına
Mavi geceliğin düşüyor soframa
Yatağa götürüyorum kalanı
Daha kaç sen var sabaha…
(*) Tarkovski