Gülüm Ya | Yılmaz Pirinççi

Azıcık bir aman versen diyorum
Olur olmaz düşmesen böyle aklıma.
Baktığım herşeye serilmese böyle gözlerin.
Hayır . Çok komik oluyorum bazen.
hep bir gülümseme.
Ağzı yüzü mutluluğa boyanmış bir çocuk yüzüyle dolaşmak
Ne bileyim alışık değilim bu kadar sevince.

Senden öncede sevindiğim zamanlarım oldu.
Yani olmuştur sanırım.
Ama çok çabuk büyüttüler beni.
Bir şarkıyı birlikte söylemeden ayrılık sonatını dinlettiler hep

Seninle gül yaprağına düşmüş çiy damlası gibiyim
Yemişlerin arasından sızan bal
Durup durup eline konan bir kelebek
Cennet sevincinde
Güneşe selam veren Kardelenin sabrı var üzerimde

Her gün iş çıkışı kilometrelerce yürüyorum.
Sadece seni düşünmek için.
Tuhaf gelecek belki ama yorulmuyorum işte.
Sonra kitaplar okuyorum.
Yerli . Yabancı.
Tutunamayanlar da gözlerinin uçurumlarına düşüyorum
Sonra bir başkası yüreğinin götürdüğü yere git diyor
Ben sana geliyorum.

Gülüm ya.
Adını bile söyleyemediğim bir mucizeyi taşıyorum yüreğimde.
Bazen öyle çok seviniyorum ki
Avazım çıktığı kadar haykırmak istiyorum sadece adını
Dudaklarımı ısırıyorum.
Hadi nazar boncuğu bir öpüş koy yüreğime.
Mutluluktan ölüyorum.

Yılmaz Pirinççi