Gökyüzüne Hasret | Sude YENİN
Ey sen, gökyüzündeki özgür kuş!
Kanat çırpışlarının kıymetini bil.
Esaret yok senin mayanda.
Özgürsün, mutlusun ve tasasızsın.
Ey, sen gökyüzüne süzülen uçurtma,
Püsküllerinin rüzgârın etrafına kapılmasının kıymetini bil.
Süzülemezsin istesen de gökyüzünde,
Özgürlüğün elinden alınırsa.
Ey sen, göğe doğru yükselen balon,
Sende patlayana kadar huzurun tadını çıkar.
Özgürlüğün tadını çıkar doya doya.
Yaşa bütün benliğinle o güzel duyguyu.
Ben, gökyüzüne hasret; uçsuz bucaksız maviliklerde.
Bir yelkenli olup özgürlüğümü bekliyorum.
Bekliyorum da aşkla bekliyorum, sabırla bekliyorum.
Kopacak mı bir gün bu zincirler yüreğimden?
Tutsak eden bu zincir, ne zaman kopacak benliğimden?
Gökyüzüne hasretim şimdi başka sevdalarda.
Çaresizce bekliyorum kavuşmayı âşığıma.
Ne denli bir özlemdir bu sevda?
Tarif bile edemiyorum.
Ben, gökyüzüne hasret boynu bükük bir çocuk.
Vatanıma, toprağıma, özgürlüğüme hasret.
Susamış bir ceylan misali bekliyorum özgürlüğümü.
Sabırla, sükûnetle bekliyorum.