En Güzel Seni Sevdim | Yılmaz Pirinççi

Ben bu kelime oyununda en çok kendimi yendim

Ve en çok sen görmedin yenildiğimi sana.

Oysa en güzel ben astım kirpiklerinin uçlarına o en güzel şiirleri

Gözlerindeki o alıcı kuşa en iyi ben yedirdim uykuları

En güzel ben sevdim seni.

İncitmeden,

Kırmadan.

En güzel ben sustum sana.

En güzel ben susadım.

Yokluğuna varlığım diye en güzel ben sarıldım.

Bu hayat oyununda en güzel kendimi yendim…

Coğrafyalar, iklimler, insanlar gelip geçti.

Bir tek sen kaldın içimde geçmeyen,

Bir tek sana yurt kaldı yüreğim,

Yüreğim bir tek sana mülteci…

En koyu yalnızlıklardan geçtim.

En sessiz kalabalıklardan…

Vazgeçilmez dediğin ne varsa silip attım hayatımdan.

Bir senden vazgeçemedim.

Ben bütün oyunlarda en çok kendimi yendim.

Bir kez olsun gözlerimde kendini görmüş olsaydın eğer,

Bir bakışın yeterdi aslında bütün ateşleri yakmaya,

İçimdeki bütün savaşları durdurmaya yeterdi bir gülümsemen.

Çöl susuzluğu bir hasretle serilirdim ayaklarına.

Şimdi yangın cinneti bir kahkaha yüzümde,

Ateşe aşık bir pervanenin içinde patlamaya hazır yüreğim.

Lüzumu da kalmadı zaten geri dönmenin.

Ben bu sevmek oyununda en güzel kendimi yendim .

Yılmaz Pirinççi

…