Çizilir Mi Sözün Üstü | Aziz Kemal Hızıroğlu

yoktun ya
tektim ölmüştüm akşam hâliydim
kağıttan mendil yalandan kalem aşktan ayna
surat yaptım yerin yüzü kırıldı
ne olmadığıma ağladıkça göğün tözü
sustum derin yarıldım anılarda
konuştum yazıya sığındı ölüm

döndün ya
fısıltıya kaldı yüksek sesli komşular
mühürden kaleler düştü kapı sesinde
göz dokunuşu söz sırayı savdı hasretten
senden birikmiş gözyaşı aktı benden kurumuş göz
hemen sokulamadı şiire sevinç
erk henüz acıdaydı

kaldın ya
çokum dirilmişim sabah hâliyim
kağıt mendil kalemin elinden içiyor maviyi
sırını aşka bırakmış çekilip gitmiş ayna
çerçevesi eskimiş pencerelerde taze kuşlar
kağıdın ardındalar hepsi mavi kuyruğunda

söz ölünce üstü çizilebilse keşke

 (*) Tay Dergisi, Ocak 2003, Sayı: 28
(*) Mühür, Tümzamanlar Yay, Nisan 2004