Gün Batarken | Aydın Ayhan
Sokaklara taşındı kumrular.
Kırlara boşaldı mevsim,
Bahar sardı yaylaları.
Bir uyanış zamanıdır bu tabiatın.
Vakti geldi sevdaları anmanın,
Bin yıllardır belleğimde gizlenen.
Kim bilir neler gördü ihtiyar çınarlar,
Neler yaşadı sessiz ve vakur.
Çam ağaçlarının yeşil yaprakları,
Karlara kafa tutan dalları,
Sevda sarmış kumrularla dolu.
İnsanoğlunun var olduğu zamandan eski,
Yaşanan aşkları fısıldıyor gizli gizli.
Akşam gene kızıla döndü gökyüzü,
Bilinmeyen ilk akşamdan bu yana.
Sonra gece karanlıkları doldu odalara.
Ben gene seninleyim, hayallerim seninle.
Seninleyim her gece.
Rüzgâr özlem fısıldıyor aşk girdaplarına.
El ayak çekildi ortalıklardan.
Geceler gene uzayacak sabahlara..
Rüyalarım seninle süslü,
Hep hasret ve gurbet korkusu üzerine.
Hep sensizliğe doğru geçti eski zamanlar,
Yıllar, aylar, haftalar sadece seninle.