Bizim Sevmelerimiz | Habibe Dirican

“Gitmek..

Keşke kolay olsaydı gitmeler.

Şimdi nasıl söyleyeyim?

Hadi çık git kalbimden!

Sen git başkası gelsin.

Benim kalbim kiralık değil ki.

Her önūne gelene kapı açsın..

Aşk evcilik oyunu değil ki Sen baba, ben anne olayım

Bunlar için çok geç kaldık.

İlk aşk bize geç geldi sevgili.

Hiç kimse kırmamıştı gönūl kapımı Sen girdin içeri..

İkimiz de ayrı şehrin insanıydık

Ayrı yerlerde uyandık, ayrı havayı Soluduk..

Hiç inanmayacak aşka uyandık

Mucizelere kalktık seninle

Rabbim sev dedi kulum sevmek Yasaktın bana ..

Yasaklar engel tanımadı gūlūm

Sen gökyūzū, bense Deniz gözlūndūm

Sen yüksektin, bense alçakta, istifadaydım.

İkimiz de hırcındık

Senin delice Rūzgarın,

Savuran yellerin,

Bir o kadar da fırtınan vardı.

Biz bir birimize çok benziyorduk

Bense deli toy aşık…

Dalgalı başım rüzgarda savrulan sacım,

Sol yanımın delice fırtınası,

Kasırgam…

Bazen de poyrazca eserdim..

Aşktandı gūlūm,

Bizim sevmelerimiz aşktan.

Bilemedik sevmeyi sevilmeyi

Geç gelen mutluluğun kıymetini bilemedik.

Şimdi sen uzaklardan bakar oldun

Bense başımı kaldırıp bakamaz oldum

Sevgimize ne oldu söylesene gökyūzū?

Bunca uzak yoldan gelen Aşk Bizi yordu mu?

Şimdi gittin benden muradına erdin mi?

Beni yıka yıka mutluluğa erdin mi ?

Unut diyorsun ya işte bu olmuyor gūlūm..

Unutmak unutulmak kolay olmuyor..

Sen geldin yaramı sardın

Şimdi bir başkasına nasıl derim ki gökyūzū yarım bıraktı,

Gel desen gelemem ki..

Bizde aşk kalbe bir kere girer gūlūm

Yarım kalan yarayı kendimiz sarar İhanet etmeyiz yardan kalan emanete..

Biz sevdamızı gömeriz en derinlere

Yeter ki yar mutlu olsun,

Bizim sevmelerimiz aşktandı gülüm

Aşktan …