Bir Tenekeye Bakmışım | Aziz Kemal Hızıroğlu

– Mehmet İlbasan’a-

ne yere serilir hasır ne duvara asılır

ne de hücremizde iskemle vardır

kedilerin rengi birer birer çalınmış

beyaz köpekleri zehirlemiştir belediyeciler

pencereleri sıvayla örtmüştür duvarcılar

odalar küçük değil odalar yok

delik teneke sinsi bir pusudan armağan

bir tespihte ne çok öldürülmüştür zaman

şimdi yoksa yağmur diğerini yağdırmaz

sarıdır “düşler-evi”nin bahçesi, çiçek durmaz

çöl için çalmışlardır saatimden kumlarımı

talan etmişlerdir babil anısı bağlarımı

bahçesi küçük evi onlar yasakladılar

ışık da korkularıydı su da, kapattılar

yitik zamanların incisiydi çocuk, ölmezdi

katledilmiş babanın ruhunda iz sürerdi

hiçbir atlas bu kasabadan söz etmemiştir

yürek denizinin ortasında nuh’un ağrı mangalı

zaman, çan olduğumuz ölümlerde yandıkça

kalan, hangi sabrın külleridir bilinmemiştir

halkların türküleriyle dolaşmışım coğrafyayı bunca yıl

yasaklandıkça okumuşum kendi kutsal kitaplarımı

okudukça yeni firavunlar yaratmışım

sana döndüğümde bahçesi küçük evin mangalı

ne kulpu ne çevresi olan bir tenekeye bakmışım

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Hoşgeldin Dokunmaya, Tümzamanlar Yay. Eylül 1989)