Bir Gün En Güzel Şiir Gelir | Yaşar Türkoğlu

Bir gün en güzel şiir gelir

Çekik gözlü

Dolgun dudaklı…

Küçücük elleri

Upuzun parmakları olur

ve

Daha gitmeyi öğrenmemiş olur ayakları…

Bir gün en güzel şiir gelir

Bir ağacın gölgesinde oturuyor olurum belki

Belki bir duvara yaslıyor olurum sırtımı

Minik bir kediyi okşarken

Ya da

Kapısını açarken kafesteki kuşun

Geliverir işte

Bir türkünün takıldığım yerinde yutkunurken..

Bir gün en güzel şiir gelir

Beni bana anlatan

Beni bana sevdiren

Beni bana bulduran bir şiir

Belki kucaklarım kendimi… kim bilir…

Bir gün en güzel şiir gelir

Rüyamın tam ortasına

Ağlıyorumdur

Korkuyorumdur

Üstüme üstüme gelen şeyden…

Belki biri gidiyordur hoşçakalsız

Belki biri dönüyordur

Yıkık dökük perişan ve pişman

Uyanıyorumdur …

Bir gün en güzel şiir gelir

Serçe yürekli

Kelebek kanatlı bir şiir

Cıvıl cıvıl pür neşe

Ağlamayı öğrenmemiştir daha

Ölümü öğrenmemiştir

Gökkuşağında çember çeviren

Gökkuşağıyla ip atlayan bir şiir…

Bir gün en güzel şiir gelir

Yar göğsünde ısınmış

Yar yüzü aydınlığında

Ay gibi bir şey

Deniz gibi

Nehir gibi bir şey olur

Bütün çukurlarını

Bütün uçurumlarını doldurur yüreğin

Belki kanatlarım olur uçurur beni… kim bilir…

Bir gün en güzel şiir gelir

Asya yüzlü bir kadını tutar ellerinden

Gülücükleriyle Asya yüzlü bir kadın

Bak biz geldik der

Şiir güler O güler

Gözlerimi oğuştururken

Bir rüya çarpar uyanıklığıma

Şiirler de şaka yapar bilirim

Sırası değildir oysa…

Bir gün en güzel şiir gelir

Ne kağıt olur elimde ne kalem

Ne belleğimde acısız bir yer

Şimdi gider derim

Beklerim şiir gider

Kaç batık var yüreğimde

Kaç mezar var kendimi gömdüğüm

Şiir bu bilir…şiir bu bilir…

Yaşar Türkoğlu 02.02.2012 20:49:27