Bezgin Bir Günün Ardından | Vedat Yazıcı

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

 ŞİİR KÖŞESİ | NEBİH NAFİLE

Yüreğin çarpıyorsa hâlâ

Gözlerinin pınarları akıyorsa

Sevinçte, hüzünde ya da

Akıyorsa kanın tüm hızıyla

 

Yaşam da senin için akmakta

Senin için ey güzel insan…

 

Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Özyurt Gazetesi bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Ankara’da yaşayan eleştirmen, akademisyen, kıymetli şair-yazar Vedat Yazıcı.

“Bezgin Bir Günün Ardından” adlı şiiri ile sizlerleyiz.

Ömrünün en verimli çağında aramızdan ayrılan dostum-ağabeyim usta yazar Hataylı Burhan Günel’in mirası kıymetli Vedat Yazıcı ağabeyim, şiir tadında bir ömrünüz olsun…

Bezgin Bir Günün Ardından | Vedat Yazıcı

Paslı yorgun raylar üstünde

Çığlık yüklü vagonlar

Asker postası mı göçen

Yoksul ömrümüz mü yoksa

 

Çekti yorganını

Issız dağ etekleri

 

Eğrik ucunda iskandil

Ölgün ışıklı karpit lambası

Bir maden ocağı ki

Bitimsiz sızlanış

 

Çökmüş omzuna

Kazma yorgunluğu

Ağır yağlı bir kara

 

Bin yıllık güneş yanığı

Kavruk kadidi çıkmış

Tuzla buz solgun bir yüz

 

Bir tren geçişi

Belirsiz gidişi

Bir seziş bir düş

Uzun ve uzak

 

Raylarda yankılanan

Tren düdüğü

Ki hızını eğimle katlayan

 

Uzun ve uzak

 

Uluyan sabah köpekleri

Morumsu tek ışık

Aydınlığın izini süren

 

Geçiyor

Alaca ıssızlığından

Belli belirsiz

Yeldirmeli bir kadın

 

Dilinin ucunda

Geceden kalan kargışlar

 

Vedat Yazıcı

 

Kaynak: Özyurt Gazetesi

…