Aralık | Yılmaz Pirinççi

Aralık gelmiş.

Mevsimlere sığdıramadığım sevmeleri şimdi hangi Aralığa sığdırayım ben.

Kaç zemheri ısıttım soluğunda

Rüyana uyuduğum geceler kaç bahar eder haberin varmı

Kaç ömür düştü telaşlı serçelerin gözyaşlarında

Soluklandığın parklara

Kaç seviyor papatyası ektim senden habersiz

Ahhh.

Yüreğimin kardeleni

Kaçak sevişmelerin afyon vurgunu

Altın vuruşu sevdaların.

Seni hangi ömre sığdırayım.

Hadi gözlerinden bir mevsim ver bana

Hep Aralık tut yüreğini gelişime.

İklimler sana dönsün.

Sana vursun bütün saatler

Bir kaçak çay tadında

Hep böyle kaçarak

Hep böyle ürkek

Hep böyle patlamaya hazır bir mayın gibi

Hep bana vursun yüreğin.

Konuşmasam küs. Darıl.

Susarsam sustur bütün kelimeleri

Şiirleri boğazıma diz.

Kıskan delice.

Tırnaklarını yüreğinin, yüreğime batır.

Sonra sarıl. Çocuğuna sarılan bir anne gibi.

Hiç bırakmadan.

Aralıksız. Mevsimsiz. Zamansız sarıl

Yılmaz Pirinççi