Sevebilseydin Eğer | Gülsüm Coşkun

Rüzgârın fısıltısını dinleyecektim

Sarhoş bir geceden uyanarak

Bir Londra şafağına

Yağmur çiseleyecekti

Oysa tüm şehir uyanacaktı

Düşler uykusunda

Hall Road’dan uçuşacaktı serçeler

Gelebilseydin eğer

Ayazında savrulacaktım gökyüzünün

Kokunu dağıtacaktım evrene

Ak bir mendile işlenmiş masumiyeti mi?

Yan yana duran kumrular gibi

Serecektim gözlerine

Darmadağın savrulmayacaktı Lawanta

Koklayabilseydin eğer…

Uyanacaktım her sabah

Yeniden yaşama sevinciyle

Güller açacaktı gönül bahçemde

Her mevsim bahara dönüşecekti

Şiirleşecekti mısralar aşkla

Sevebilseydin eğer…

Kaç hikaye yazacaktım aşka dair

Kaç şiir kaç mısra

Yarım kalmayacaktı böyle

Uzun bir hayatın öyküsü

Görebilseydin eğer…

Gözlerin menekşe mavisini andıracaktı

Bakışların zümrüt yeşilini

Ay hardal sarısı doğacaktı her akşam

Mevsimler yalnızca sen kokacaktı

Sevebilseydin eğer..

Begonvil saracaktı günü

Beyaz zambaklar açacaktı

Pembe bir bulut gökyüzünden

Yüreğime uçacaktı

Özgür bir güvercin gibi

Dokunabilseydin eğer..

Gamzesine düşecektim

Dudağındaki busenin

Gülüşüne vurulacaktım

Ay doğacaktı ilk akşamdan

Mavi bir düş kucaklayacaktı beni

Sevebilseydin eğer…

Asi bir zamana bırakacaktım

Bütün arzularımı sessizce

Ruhumu okşayacaktı gülüşün

Saçlarıma yıldızlar dökülecekti

Görebilseydin eğer…

Dudağımda zemzem sunacaktım dudağına

Şafağın o eşsiz serinliğinde

Kekik kokacaktı alaca bahar

Yorgun düşecektim sarılmaktan

Sevebilseydin eğer…

Ve aşk bir buse tadında mucizeye dönüşecekti

Bütün vakitleri erteleyecektim

Gün sana doğacaktı yalnızca

Ve ben asırlarca sevecektim

Sevebilseydin eğer…

Lavanta kokulu şafaklar getirecektim

Ömürlük aşklar

Dağılacaktı bütün evrene

Saks mavisi bir bahar

Sevebilseydin eğer…

..