Siz, Gam ve Uğultular | Aziz Kemal Hızıroğlu

                           -Eski Dostlara-

Kapanan yaralar sırayla açılıyor

Göğsümdeki okyanus cezir derdinde

Işıltılı anılar yerine eften püften

Defne kılıklı eski notalarınız, şimdi

Savaş volümünde güvercin düşürüyor…

…

Yakamozsuz akşamlarda dolunay aranıyor

Ah benim ay bozgunu arkadaşlarım

Sözcük yonttuğum mektup duvarlı odalarda

Ne siz varsınız ne öte’nin kuşları

İşte böyle, ‘sus’ taki yüzünüz bile özleniyor…

…

Beni bilirdiniz siz ve o gamlı bayan

Ruhunuzdan parçalar yitirdiğinizde

Yalnızlığınız kapımda dolanırdı da

Bir çiçek getirir alınganlığımı götürürdünüz

Görüşmeyeli ruhumu yeniden besteliyorum

Kabak kemanemi kapı arkasına yasladım

Her tınıyı sesiniz sanıyorum…

…

Hadi ülkeniz kalmadı öldünüz diyelim

Nasıl ağlarım bir daha bir daha

Mesleğimdi dokunmak, aşk ve ağlamak

Onu da bilirdiniz, az mı çıraklık ettiniz

Artık çalışmıyorum, sevinçten tart edildim

Ne zaman yüreğim ağrısa sizsizlik’ten

Şiire koşuyorum, ölmekte acele ettiniz…

…

Sizi özlüyorum aşk bozgunu arkadaşlar

Ve o gamlı bayanın seraplar üreten çöl sesini

Bugünlerde tenime dokunuyor yalnızlık

Her şey bir kağıt bir kalem bir de masa

Üşümelerden size hayat buldukça parmaklarım

Yazıyor ha yazıyor uğultulara…

…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Tay Dergisi, Kasım 2002, sayı: 26)

 

…