Bir Yağmur Sonrası Düştüm Yollara | Mehmet Aluç

Bir yağmur sonrası düştüm yollara, sevdiceğimin kokusu da yağmur gibi kokardı…

Kırmıştım gönlünü demeyim de az benim gibi aşkla dokun demiştim, benden bu kadar diyerek çekip gitmişti.

Oysa ben aşkın bahar çiçeklerini, severken koklasın istemiştim, yanlış anladı ve gitme dememe rağmen gitti…

Bir kez olsun aşkla hissetsin yüzeysel sevmesin istemiştim, yüz üstü yerde düşürerek bıraktı gitti!

Sabah doğan seher gibi doğsun aydınlatsın istemiştim…

Karanlıkların içinde bırakarak gitti…

Giderken geride gözyaşının kokusunu bıraktı, her yer onsuz gözyaşı kokuyordu, işte yağan yağmurdan sonra kokusunu çekerek içime yola çıktım. Oysa yağmur kokusu sevmenin aşkın bereketin kokusuydu, toprakla buluşunca yeşermek için can bulunca ortaya çıkan sevinç gibiydi, ondan az bunu istemiştim galiba bilmeyerek çok şey istemiştim.

Papatya gibi gönlümde açsın, kokusuyla odamızı gülüşüyle doldursun istemiştim, kıracağı mı fark etmemiştim, aslında ona biraz gayret derken, o hasret anlamıştı.

Karanlıkta kendi çığlığına doğru ilerlerken, ben neşeli bir ses duysun istemiştim, bazen istemek gitmek olarak biliniyordu bunu silmekte elbette zor oluyordu, zor olsun zaten zor olana taliptim aşkla seven bir gönüle de sahiptim, vesselam.

Mehmet Aluç

Yazı detayını buraya yazınız