Takım Elbiseli Acılar Kitabından | Yaşar Üstün

Gri Ankara’nin her sokagi

Sonebella ha…

Metropol yesillikleriyle

Örtulmeden…

Sakarya’dan Tunali’ya

Kadar sıkısmıs hüzûnleriyle

Cikrikcilar Yokusu’ndan

Kendimizi cember sanarak

Az mi yuvarlanmadik…

Topraklik semalarinda

Şise mi devirmedik…

Cahit Külebi’nin

Cebeci Köprūsu’nün

Trabzanlarinda cocukluğumuzu

Kayik yerine mi koymadik…

Sokak bisikletcilerinde

Dizimizi õmrümuzu

Saati 25 kurusa ne kadar kan olurcasina parcaladik da

Kurtuluş Parkinda

Dökülmus sonbahar yapraklarina

Pamuk seker katip

Helva mi yapmadik…

Hacettepe’nin gizli sevdalarina

Kayalarinda otura otura omuz mu tutmadik…

Annemizin elimizden tutup götürdüğü

Karacabey Hamamı’nda tokat mı yemedik

Metrepol sinemasinda

Lili Marlen’in sarisinligina

Fasizmi kurban mi etmedik

Kizilay’da darbeci netekimin

Buyurularina az mi işemedik

Gece naralariyla…

Mamak’ta Zeliha’nin sesinden

Yikim mangalari onunde

Mamak Turkuleri mi soylemedik…

Ah Ankara ah…

Senin siirlere bile sigmaysn

Griligin simdi asklarin

Unutulmusluklarin basma entarisi oldu..

Üzerinde gul desenleri

Biraktigimiz

Mehmet Sureyya…

Edgar Allen Poe

Sana selam dursun…

Siirine selam cakarak…

Bir de Ankara

Heykeline tükürdü ya

Simdiki halinden utansin

yüzünü kapatip dursun

Sakarya’ya sıkışarak…

Kedi fare oyunu oynasin…

Agustos /2016

Yasar Ustun

Mehmet Sureyya Timur’a

Fotoğraf

Mine Yasak sayfasından…