OKUDUĞUM KİTABIN ÖN’SEZİ’Sİ DE OKU | Mustafa Kemal Erdoğan
Böyle başlıyordu
insanlığın
derin öyküsü
çok aşağılardan
yukarılara çağrıldı melekler !
aşkın şansı hiç yoktur
kuşlar da bile !
yön sapmaları
sıcaklık eğrisidir
kanatlarının
beni de alır gider baharlar işte
n’apayım !
anlık körlüğüne
şeytan çarpmış !
artık şarkıları da benzetmiyorum sana !
Delice bir keman sesi
tırmalar ya
geceyi yırtarak
insanın kalbini
merak da kalma
asla ve asla senden bahsetmiyorum…
Sanki şeytan üflemiş
kulağına
doğduğunda
ismini
ateş ateş diyerek koşmanın sebebini
daha yeni anlayabiliyorum
saf’lığıma
ver seni çok sevdiğimden bunu da görmemişim !
sana cinsiyet bağlamında ne diyeceğimi de
bulamıyorum ben
yanma sırası hep sendeydi
hatırladın mı
aldatırken
kucağıma verdiğin
kara çarşafı !
Mustafa Kemal Erdoğan
/ İFŞA ettim seni bilmeyenlere Allah’ım affetmesin sakın bakışlarını