Yüreğim Burada Konuşur | Rafet Canpolat

Canım sevgilim;

Dal boylum, gül yüzlüm.

Kulak ver bu sessizliğin devinimine.

Koklayıver mis gibi, su gibi ve gün gibi akıp giden dünyayı.

Bu sırtımızı dayadığımız çiçek bezeli koca ıhlamurun erkek koktuğu,

Şu ayakucumuzdan dağ eteklerine kadar halı gibi uzanan rengârenk kır çiçeklerinin kadın korktuğu;

Yani kadın kokularının küçük bitki çiçeklerinden

Erkek kokularının ağaç çiçeklerinden yapıldığı tesadüf müdür sencesi,

Gerçekten tamamen tesadüf mü?

O halde sevişmek için aceleye ne gerek.

Doğa hazırlanıyor bizim için.

Bak, bak, iyi bak

Görmemden kaynaklanan gücünü kullanarak bak ve gör.

 “YÜREĞİM BURADA KONUŞUR”

 Tabiat Anamın dilinden…

Ne demiştim en son;  ağaç demiştim, çiçek demiştim.

Eğilmedik mi ağaç yaşken,

Yıkılmadık mı ağaçlar kül olurken,

Ve yine doğrulmadık mı baston gibiyken?

Omzumuzda çekerek izi yok mu henüz,

Neşeden değil, meşeden olan?

En önemlisi de ağaç gibi kökümüzle bağlı değilmiyiz tarihe.

Bak ne diyorsun;

“Toprak altında yarısı ağacın…”

Bizim yarımız toprakta olsa bir ömür çürümez miyiz dikine gömülü meyit gibi.

Yine de gözümüz toprakta değil mi ona muhtaç tohum gibi?

Direnç abidesi her ağaç kendince…

Direncine bak direncine.

Aldırma sevgilim aldırma darbelerine hayatın;

meyve veren ağaç taşlanmaz mı bizim gibi?

Ağaç tepeden biz aşağıdan versek de meyvemizi yemelik değil mi  her ikisi?

Ve dahası;

Bak, bak!

Sırtımızı dayadığımız bu ıhlamur da sıcaklığımızı hissediyor.

“R a h a t  o l u n ve derinleştirin hayallerinizi.

İster uyuya kalın gölgemde bir ömürlük rüyanıza,

İster yollara koyulun idealimize” diyor

Hep yoldayız, ovadayız, belki de çölde.

Elindeki asa Musa’ yı kırk yıl taşımadı mı Sina’da?

Demem o ki sevgilim;

Aşkın hududu dört duvarla sınırlı değildir; coğrafyası var, doğası var, hatta gökyüzü var henüz bakir olan sevgiye.

” Çıkın bulutlar üstünde dans edin yağmur yağdırın sırılsıklam,

Aşklar yeşersin özgür çınarlar gibi.”  dedi,

Bize kucak açan tabiat Anam, Mucize Anam;

Ama hala korkuyorum Yumuşacık bulutların yıldırımları ani ölümü anımsatıyor,

Ölmez miyiz simdi yıldırım aşk’tan.

Yaa..

Yani sevgilim; sen bence hala uzak bir ormansın ruhuma.18.01.2024

Rafet Canpolat 18.01.2024