Yol | Turan Özbudak
Yol,
Yöndür benim gibilerine,
Taraftır insana,
İbadettir gülüşü,
Tavaftır dostun özlemi,
Umudun farzıdır dönülmeyesi.
Yol,
İkinci vardiyanın son çeyreğidir sabaha,
Ezana eşlik eden kuşların,
Yüzüne doğru kanat çırpışıdır,
Alibeyköy Çırçır Çeşmesinin,
Dokuma atölyesindeki uykulu çırağına.
Yol,
Kazançtır kazanmayı bilip anlayana,
Küflü ekmektir
Tozlu raflardaki çıkınında,
Yorgun bedenin göz kapaklarıdır,
Ayağındaki altı incelmiş
Lastiklerin aşkıdır,
Sabahın manası,
Hayatın değişmez hayat felsefesi,
Güneşin geceyi üzmeden,
Karanlığa mum, emeğe saygı,
Temiz ve duru
Hem de dupduru,
Denizidir ve derin boğmadan.
Yol,
Çarkların namesidir işleyen,
Yazın soğuğum,
Kışın yangınımdır yüreğimde,
Yemek paydosumdur hayallerimde,
Bazen okulumun önünden geçerken
Bayram hediyemdir ambalajsız.
Yol,
Umuttur gizli,
Yol,
Sendir bizli.
Turan ÖZBUDAK
29 Mart 1972 Çarşamba 05.30