Yitirdik Doğruluk Erdemini | Selahattin Yetgin

Hak arasaydı uyanıp derin uykusundan Sezar

Bütün bilinmezliklerin şaşkınlığına atardı zar

Utanç kendi rahlesinden alırdı kutsal kitabını

Yılan baykuşa yenilmezdi, kurt açlığa ulumazdı

Daha yapacak çok işi var şu garip Âdemoğlunun

Önce soyunu anlamayı öğrenecek, düşünecek ah!

Soyluyu soysuzdan ayırarak samimiyeti hatmedecek

Anasından emdiği sütü pişirmeyi yeniden öğrenecek

Zerrece sabırdan helva yapardı bir zamanlar analar

Vefayı kavurup aşka çerez ederdi masumane asaletine

Önce sırrından sıyrıldı insan, yalan oldu tek sermayesi

Bilinmez bir meçhule gidiyor heyhat, ölümdür adresi

Çoğalıyor sevgisizlik, bölündük kendi neslimizin rengine

Önce et ayrıldı tırnaktan, sonra kardeşi sildik lügatlerden

Savrulduk yaban iklimlere, yetmedi girdik yobazın emrine

Bayramlar bile artık anlamsız, aşkı bile sildik biz defterden

Yitirdik doğruluk erdemini, cebren ve hileyle alt edildi insan

Hangi acınmışlık hali özümüzdeki, şu kadrimi nerelere itsem!

Yalnızlığın davulları çalıyor bakın, hangi düğündür uzaktaki!

Dostluklar bile el oldu neyleyim, ah hangi kutuplara gitsem!

Selahattin YETGİN

…