Yaşamın Kıyısında | Adar Korkmaz
Yürümek istedim bu akşam
Biraz uzaklaşmak adına
Biraz senden
Biraz kendimden
Biraz da herkesten
Yaşamın kıyısında
Yalnızlık denilen bir tenhaya
Ayaklarım bedenimi sırtlamış
Bedenim yaşam kaynağını kaybetmiş
Musalla taşında bir ölü bedeni ….
Enkaz altında bir can havliyim şimdi
Çocuk yüreğimin çığlığına neden olmuş
Göçebe sevinçlerimi
Gecenin bir yüzünden diğer yüzüne
Bir bir uğurluyorum
Bir daha dönmeyeceklerini bile bile…
Şimdi
Dudağıma bıraktığın öpücükleri de sök al
Al ki sen gibi yüreği taştan olayım
Ne önemi var ki aşksız ömrün
Varsın dünyada ömrü kısa olanlardan olayım…
Yüreğime ektiğin hüznü
Öfkemle büyütüyorum şimdi
Kim ne söylerse söylesin
Duymuyor
Uymuyor
Yeri geldi mi yutuyorum
Ama
Yaşamak gerekiyorsa da inadına
Uygun görmüyorum
Gecenin koynunda uyutuyorum öfkemi
Seninle yaşadıklarıma kıyamıyorum dînê…
Bana yaptıklarını kime anlatsam gülüyor
Sanki herkes seni biliyor da
Bir ben bilmiyorum
Elimi uzattığım gök
Dokunduğum su çekiliyor
Ismini verdiğim çiçek bile soldu
Sussam içim yanıyor
Konuşsam tesiri olmuyor
Ardında
Can çekişe çekişe
Yavaş yavaş ölüyorum dînê
Yavaş yavaş ölüyorum
Yürümek istedim bu akşam
Ayaklarım bedenimi sırtlamış
Bedenim yaşam kaynağını kaybetmiş
Musalla taşında bir ölü bedeni …