Yakut Sokaklar | Gülçin Yağmur Akbulut

Koca bir medeniyet yazıyor derme çatma kaldırımlarında. Sırlarla nakışlamış taş duvarlarında raşelenmiş umutlar. Hem gün batımına şahit olmuşsun, hem güneşin doğuşuna. Bazen esmer renkli bir kalp ağrısına ev sahipliği yapmışsın bazen turkuaz yankılı yeni yetme bir masala.

Yangınlar yaşanmış delik deşik bağrında. Kadife düşlerle yamamışsın düşen yıldızların gökyüzündeki boşluğunu. Acıya da kucak açmışsın sınırsız mutluluklara da. Şarap tadında parıldar direk üstü lambaların. Kimi zaman çığlıksın, kimi zaman yaygara.

Yakut kadar değerlidir her karışın. Kimsesizlere döşek olur köprü altların. Bitmeyen aşkların beşiği, kibritçi kızın tek sığınağısın. Cebi değil de gönlü geniş insanların düğün dernek sarayısın. Soğuk kış günlerinde duvar diplerinden medet uman tüylü canlıların barınağısın.

Bilmezler mi uçan kuşun mekânı, toprağa kök salan ağacın yaşama arzusunu? Ne diye suçlarlar çakıl taşlarını? Asıl kötülüğün kendi içinde olduklarını hissetmezler mi? Bilmezler mi parke taşlarının kimseye zarar vermeyeceğini? Bilmesine bilirler de kendi kemliklerini senin sırtına vururlar yakut sokağı.

Köşe başların masumiyet kombinasyonu. Kimi vakit kuş tüyü yastıktan daha yumuşaktır yol kenarına attıkları kumaş paçavrası. Gönlü kaya olan pamuğun şiltesi, taştan da serttir gizlerin dost sokağı. Hayat labirentinde laleler sunarsın dörtnala koşan yalnızlıklara.

Rüzgârında uçurtma uçurtan çocuğun sevinci olursun gözlerinde. Kamuran dedenin eski saatlerisin kırık bir bank üzerinde otururken. Fadime’nin yaşama bağlılığısın kuytularında yavuklusunu beklerken. Adının sonuna büyük bir ünlem işareti koyulmalı. Çünkü sen çarenin, çaresizliğin; huzurun, huzursuzluğun bütün duyguların güvenli kışlasısın.

Ay ışığıyla aydınlanır, yağmurla bereketlenirsin. Göçmen kuşların hicretisin, postacının müjdeli haberi. Otobüs durağının bekleyişisin, ilkbaharın ılık sesi. Mağrur bakışlı şiirsin, kıyısız akşam kızılında. Evladı aç olan babanın ekmek bulma ümidisin çarmıhta.

Kış ayazın olmazsa bulunmaz bir arkadaşsın. Yalnız, zemheride sevmiyorum seni. Fakat bilirim ki bazen en sıcak dört duvarın zulmü, senin soğuk gecelerinden daha fazla titretir göğüs kafesimizi. Serin bir sözden fazla mı keser tenimizi rüzgârın. Perspektif maskeleri vardır geçilmez sokakların.

Dertli bir ayyaşın narası duyulur. Korkmayın.  Bağıran ses parçalanmış yüreğidir aslında sarhoşun. Düşlerini yitirmiş bir zavallının sokakla paylaşmasıdır acısını yalpa yalpa. Kahkahalıklarıyla ortalığı kavuran dekolte giyimli bir kadın mı gördünüz. Vurmayın ahlaksız damgasını. İnsanların bağrına basmadığı bir nisanın haykırışıdır meydanda savrulan.

Ahmet, Mehmet, Hüseyin sizin kirli oyunlarınızdan daha tehlikeli değil kaldırım taşları. Ayşe, Fatma, Fahriye sizin çengel dilinizden daha yırtıcı değil sokak lambaları. Bazen uysal bir dost bazen de karın tokluğu…

Kim bilir belki de yârin şehla bakışları…

…

 Güneysu Dergisi Yaz 2021 Sayı131

…