Yağsan Ömrüme Aşk Gibi | Selahattin Yetgin
Umudun dar sapaklarından düze iniyor âşıklar
Ereğini yitirmiş bir eşkıya kahkahası dağlarımda
Her düş kendi masalına tutunarak mayalanır aşka
Anlamsız bir denklemin namlusu parlarken güneşte…
…
Susup bir gün savağının koyu gölgesine uzanarak
Kanamalı bir düşün içinde tutunmak senli günlere
Islanmış bir mevsim artığına sevda çulunu sererek
Dudaklarındaki maviş denizlerde boğulmak seninle…
…
Usulca içime sızan karanlık gibi saçlarına dokunmak
Sırrımı güneşten önce gül dallarına asarak kurutmak
Sen uyanmadan heybemdeki sabrı nehirlere salmak
Kirpiğindeki o öldüren gizemle yüreğini kucaklamak…
…
Yağmurlar yağıyor parmaklarımdaki kör hücrelere
Usul usul bir sevdanın irini akıyor talan şehirlerime
Yağsan ömrüme aşk gibi, karışsan mevsimlerime
Yaşasam seni, şu kahırlı ömrün kıraç mezralarında…
…
Düğümlendikçe boğazıma, sana yutkunmak sabırla
Yoksul düşlerimin yol ayrımlarında pusulam olsan
Uzak bir yolculuğa sarsam seni, yokluğuna sarılsam
Her gece sayıklamalı bir düş gibi içinde soyunsam…
…
Bu kış da üşümesin kanatların, konuver pencereme
Aşkın duvarındaki nem gibi çevir yüreğini gözlerime
Muştulu yalnızlıkla doğsun seherler, anı ol çerçevemde
Damarlarımdaki aşk gibi dolaşmalıyım kadın cennetinde…
…
Selahattin Yetgin