Yaban Gülü | İsmail Çifçi
Ben asla, asla yenik düşmem bu dağlarda
Bu dağların asi kızıyım ben.
Bir yıl değil bin yıl geçse de sevdam
Bu dağların yamaçlarında hayattır.
Bir yaban gülüne say beni sevdiğim
Asilikte asla yorgun düşmez ruhum
Şayet üşürsem sakın ha örtmeyin,
Örtmeyin üstümü
Bir yanım hep karlı, başım dumanlı kalsın
Bu dağlarda özüm de kalsın bahara müjde
Sonra izlerim
Duru gözlerim çakmak çakmak…
Duru ve gönlüm yaralı olsa da
Gelip de geçen yiğitlerin seslerine karışsın seslerim.
O güzel izlerine karışsın izlerim.
Gökyüzü,
Yeryüzü şahit olsun’ ki…
Asla, asla yenilmeyeceğim
Bu dağlarda ve bu büyük sevda da
Hep asi kalacak ruhum…
Sevdam,
Kavgam,
Saçlarımın bir teli…
Hep saklı kalsın bu dağlarda.
Yeniden bahar geldiğin de bu topraklara,
Yüreğimin sıcaklığıyla ısınacaktır bu dağların zirveleri.
Başım dik…
Uçsuz bucaksız dağlarda hep asi kalacağım.
Ve bu dağların ayaz gecelerinde
Akıp da giden yıldızları
Hep anacağım…
Aynen bir yaban gülü misali
Bu dağların yamaçlarında
Hep asi kalacağım…
İsmail Çifçi