Unuttum | Yılmaz Pirinççi

En son ne zaman güldüm ben

En son ne zaman takılmadan boca ettim boğazımdan bir kahkahayı.

Ne zaman yırttım gecenin karasını bir sevincin çığlığında

Unuttum

En son ne zaman sevdim ben

En son ne zaman bölündü uykularım bir hayalin güzelliğinde

En son ne zaman yüzüme döküldü o salkım saçak saçların

Unuttum

En son ne zaman değdi sesin sesime.

En son ne zaman bir küfrü güzelledi dudakların.

Ne zaman balıklama daldım günahların en güzeline

Unuttum

Unuttum en son ne zaman yüzünün aydınlığını taşıdı bu güneş

Bu geceye serilen ay en son ne zaman seni gülümsedi

Ne zaman yürüdüm binlerce olmazın alnına

Kaderimi yırtıp attım dediğim den bu yana kaç asır geçti.

Unuttum.

Unuttum be gülüm

Sensiz kaç kez öldüm.

Kaç kez çekildi kanım damarlarımdan

Kaç kez düştüm de toprağa

Toprak almadı.

Sensiz nefes almak neymiş.

Unuttum …

Yılmaz Pirinççi

…