Unuttum | Seyital Baykal

Gözlerinin deniz mavisini

Gülünce yüzünde beliren gamzeni

Yüzündeki benlerin sayısını, yerini

Çoktan unuttum

…

Unuttum

En sevdiğin rengin leylak olduğunu

Kırmızı güllere vurgunluğunu

Üşüyen serçeleri avcuna alıp ısıtışını

“Ben Sana Mecburum” şiirini

Gözlerinin içine baka baka

Sana mecburiyetimi tüm hücrelerimde hissedercesine

Kaç kez okuduğumu

Çoktan unuttum

…

Unuttum

Seni ilk gördüğüm yerin Güneş Park’ı olduğunu

Elindeki kitabın “Acılar Denizi” olduğunu

Oturduğun bankı ve yanındaki büyük çınarı ağacını

Mevsimlerden bahar, günlerden cumartesi

Saatin 15.20 olduğunu

Çoktan unuttum

…

Unuttum

Eski Tük filmlerini ne kadar sevdiğini

En çok da Selvi Boylum Al Yazmalımı

Gözyaşlarını çaktırmadan silişini

Türkülere sevdanı, gül desenli bağlamanı

Bağlamanın teline değil de

Gönlümün bam teline vuruyormuşçasına

Hasretinle Yandı Gönlüm türküsünü

Yanık sesinle söyleyişini

Çoktan unuttum

…

Unuttum

Gezdiğimiz yerleri

Gittiğimiz filmleri

Bindiğimiz otobüsleri

Oturduğumuz çay bahçesini

Ellerini tutuğum günü

Seni seviyorum dediğin anı

İlk kavgamızı, benden gidişini

İlk kalp kırıklarımı, ilk ayrılığımızı

Sensizliğin içimi nasıl yaktığını

Çoktan unuttum

…

Unuttum

İlk barışmamızı

Gözlerimizden akan mutluluk gözyaşlarını

Sana, sonsuza kadar öyle kalacakmışçasına sarılışımı

Dünyada, o an sadece bir sen bir ben varmışçasına

Hiçbir şeyin umurumda olmayışını

Çoktan unuttum

…

Unuttum

Son gidişini

Bir daha dönmeyişini

Arkandan bakamayışımı

Durduğum yere çakılışımı

Üstüme dağların yıkılışını

Yüreğimin demir balyozlarla ezilişini

Günlerce uyumayışımı

Yataktan çıkmayışımı

Aynada kendime bakmayışımı

Gecenin bir yarısı sokaklara çıkıp

Nereye yürüdüğümü bilmeden

Saatlerce yürüyüşümü

Eve nasıl döndüğümü bilmeyişimi

Yaşayan bir ölü gibi

Yaşadığım yılları

Çoktan unuttum.

…

Her unutmak

Bir hatırlamak içindir

Unuttum demek

Hatırlamaktır unuttuğunu

Ben seni hiç unutmadım

Ben seni hiç unutmadım

Hiç unutamadım, hiç unutamadım.

…

Seyital Baykal