Sustuk | Yılmaz Pirinççi

Sustuk işte kıyısında sevmenin.

Sustuk, çiçeğe durmuşken ağaçlar.

Geceler aydınlanırken.

Taptaze bir bahar yürürken dallarda

Sustuk yine hiç yoktan.

…

Meyan kökü şerbeti içtim bu gece.

Toprak kokulu nefesin düştü aklıma.

Renkten renge bürünmüş bir gecenin derinliğine sürerken hasretini

O son sözlerin çınlayıp durdu kulaklarımda.

…

Artık hiç bir şeyin önemi yok demiştin.

Haklısın.

İnsan yüreğinin bunca ucuz olduğu bir zamanda

Değer dediğin nedir ki

Gönderdiğin kitaplar çoktan bitti.

…

Haklısın

Korkağın tekiyim ben

Seni ağlatmaktan hep korktum

Hep ölüp ölüp dirildim gözüne yaş düştüğünde

Hep benden olmasın dedim mutsuzluğun.

…

Bir ömür

Böyle bir ömür uzaktan seyretmek bile yeterdi bana

Sesine dokunmak

Bana olmasa bile, gülüşüne sarılmak yeterdi bana.

…

Evet, korkağın tekiyim ben.

Kendime bu kadar zalimken

Kıyamadım sana…

…

Sonunu bilmediğim bir yola koymadığım için seni

Sakın beni bağışlama…

…

Hem kendimden başka kime kıydım ki ben  bu hayatta

Ne yaptıysam hep kendime yaptım.

Korkağın tekiyim ben

Sakın beni bağışlama …

…